Dag 18
Een van de medewerkers heeft geld meegenomen dat Madam hem had gegeven om de waterrekening van te betalen. De medewerker verdween met het geld en is nooit meer teruggekomen. Dat betekent dus dat die rekening niet betaald kon worden, omdat dat geld weg was en ze niet meer hadden. Charity heeft aan de andere vrijwilligers en mij gevraagd of wij konden helpen. Natuurlijk wilde ik helpen! Iedereen was heel treurig vandaag, om twee redenen. Natuurlijk omdat het geld weg is en dat voor hun heel veel geld is… Maar ook omdat de band die iedereen met die werker had nu gebroken is. Het was echt aan alles te merken. Wanneer Madam Charity zorgen heeft en verdrietig of stil is, ervaren de kinderen hetzelfde. Ze zien haar echt als moeder en ze wordt ook “mother” genoemd.
Veel van de meisjes die daar als baby zijn gebracht zijn ook Charity genoemd. Een aantal kinderen heeft ook de achternaam van het weeshuis: Nyamekye.
Wat mij heel erg bij blijft is de kerkdienst op het terrein van het weeshuis (mijn eerste zondag daar), omdat ik daar echt heb kunnen aanschouwen hoe iedereen Madam aanbidt. De werkers, de kinderen, dorpelingen, de pastoor… echt iedereen. Er werd speciaal voor haar gebeden om al het goede werk dat ze al gedaan heeft en dat er in de toekomst nog meer van mocht komen.
Madam Charity mag mij graag en noemde mij vandaag haar only child. Hoeveel kinderen haar ook moeder noemen, ze heeft zelf geen kinderen.
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}
