Day 3

Het is nu 20:09 en ik zit op bed. Wauw, wat een dag! Ik heb ontzettend veel gedaan en gezien. Gisterenavond heb ik een nederlandse familie ontmoet die naar hetzelfde project gaat!

Ik was vannacht vroeg gaan slapen. Rond 03:30 werd ik wakker, omdat de airconditioning toch wel erg koud was.

Mijn wekker had ik om 06:00 gezet... Toch werd ik pas om 07:00 wakker. Niet handig dus, want het ontbijt is om 07:00. Ik schrok ervan en heb gauw mijn kleren aangetrokken en meteen naar het ontbijt gegaan. Het ontbijt bestond uit twee geroosterde boterhammen met boter (hetzelfde brood dat ik gisteren had), een gebakken ei en super verse ananas. Eenmaal klaar met het ontbijt moest ik ontzettend opschieten, want om 08:00 begon de oriëntatie al.

Eerst kregen we dik een uur les over basic Twi (de lokale taal die door 80% van de ghanezen wordt gesproken). Ook werden er dingen verteld over de ghanese cultuur. Hierna gingen we naar het strand. Dicht bij het strand kregen we dans- en djembéles, dat was heel leuk!

Als lunch heb ik Red-Red gegeten. Dat is een soort stoofpotje van bonen met ui en kruiden met daarbij gebakken banaan. Het was echt heel lekker!

Ik vind het wel typisch dat ik totaal geen moeite heb met het eten van hier (dat echt totaal anders is dan het eten dat we in Nederland eten). Ook ervaar ik nog helemaal geen cultuurshock. Vanzelfsprekend zijn de dingen en mensen anders hier, maar ik voel me erg op mijn gemak en zelfs eigenlijk wel relaxed.

Tot nu toe zijn de dingen die ik mis aan nederland: bekenden, WiFi en het wijkcentrum. Haha! Verder eigenlijk nog niets.

Vandaag had ik een jumpsuit aan. Toen ik op het strand liep waren ineens de golven hoog en de stroming sterk. Kortom: jumpsuit nat. Gelukkig is het hier altijd warm dus het was niet zo erg. Dennis en William vonden het erg grappig en ikzelf ook.

Daarna zijn we naar de West Hill Mall gereden. Mega indrukwekkend! Het winkelcentrum is super groot en de winkels zijn ook stuk voor stuk erg groot. Ik heb hier Dettol gekocht, om het water bij het weeshuis te desinfecteren. Bij de West Hill Mall heb ik ook een ghanese simkaart gekocht, cadeautjes voor Tina en haar werknemers en voor Charity (de bazin van het weeshuis).

Onderweg naar het hotel heb ik vanille ijs gegeten (uit een zakje!). Het was echt heerlijk en een hele ervaring, haha.

Eenmaal aangekomen bij het hotel was het alweer bijna etenstijd. Ik kreeg hetzelfde eten als gisteren (alleen nu warm, haha).

Het belangijkste dat ik tot nu toe heb geleerd over de ghanezen is letterlijk en figuurlijk: NO RUSH! Alles op zijn tijd. Waarom haasten en punctueel zijn als je ook alles relaxed kunt doen?!

NB. Mijn afrikaanse naam is Abena Merle. Abena is de meisjesnaam voor wanneer je op dinsdag geboren bent. Iedereen in Afrika stelt zich voor met de dag waarop hij of zij geboren is en daarna de roepnaam.

Begrafenissen in Ghana duren dagen lang en er wordt dan veel gedanst en gezongen. Natuurlijk zijn de ghanezen verdrietig om de overledene, maar het leven van diegene wordt luid en goed gevierd!

Ten slotte, wanneer je jarig bent is voor een ghanees geen belangrijke informatie. Verjaardagen worden hier niet gevierd en vaak weten ghanezen niet eens wanneer ze geboren zijn en dus ook niet hoe oud ze zijn. Zelfs onthouden de ouders dat niet van hun kinderen...