Wauw, wat een dag! Ik heb weer lange tijd in de keuken gestaan met de andere vrouwen. De kinderen kwamen af en toe kijken of ze een knuffel van mij konden scoren.

Ook al verstond ik niets van wat er tijdens het koken werd gezegd, de sfeer was gemoedelijk en gezellig. De kinderen en de werknemers zijn erg lief en zorgzaam.

Vandaag ben ik met de Tro Tro en de taxi naar Swedru geweest. Dat was een heel avontuur. De wegen zijn hier echt super slecht. Je wordt onderweg helemaal door elkaar geschud. Wanneer je je niet zo lekker voelt of je moet naar het toilet heb je dus echt een probleem.

NB. In Ghana rijden ontzettend veel Tro Tro's en taxi's rond. Je hoeft hier nooit te bellen om vervoerd te worden. Het enige dat je hoeft te doen is langs de weg gaan staan en zwaaien naar een chauffeur. Als Obruni hoef je je al helemaal geen zorgen te maken, want de Tro Tro's en de Taxi's stoppen zelf voor jou en je hoeft dus niet te zwaaien.

Zoals ik al had verwacht is het maar goed dat ik geen witte kleding mee heb genomen. Hier waait de hele dag door zand in je gezicht en om te kleding. Vooral wanneer je dus langs de weg staat.

Ik ben al best gewend aan alles hier. De stress en tijdsdruk die ik in Nederland vaak voelde is hier compleet verdwenen. Hier kijken ze niet zo nauw. De mentaliteit is echt: Wat nu niet komt, komt later wel.

Nu zit ik op bed. Ik ga mijn vlechtjes er uit halen. Ze zitten echt niet lekker.